《菩提心讚‧寶燈論》頌46-50

༤༦༽ སྲིད་ཞིའི་མཐའ་ལ་མི་ལྷུང་བར།།   མི་གནས་མྱང་འདས་གྲོང་འཁྱེར་དུ།།

   བགྲོད་པའི་ལམ་ཆེན་བྱང་ཆུབ་སེམས།།   འགྲོལ་བར་འདོད་པས་བསྟེན་བྱ་ཉིད།།

46.   不墮三有寂靜邊，趨入無住涅槃城，

    大道即是菩提心，欲解脫者應依止。

    

不讓我們墮入三有輪迴與涅槃寂靜二邊，而能趨入無住大涅槃城的大道，此即是菩提心。因此，一心想要解脫者，應當依止殊勝的菩提心。如《華嚴經．入法界品》云：「菩提心者猶如大道，普令得入大智城故。」如果沒有菩提心的大道，則無法趨入涅槃大智城當中，因此，欲解脫者務必依止之。

 ༤༧༽ ཆུ་ཡི་རྙོག་མ་དྭངས་བྱེད་པ།།   ཀེ་ཏ་ཀ་སོགས་མང་མོད་ཀྱི།།

    ཉོན་མོངས་རྙོག་མ་དྭངས་བྱེད་པ།།   བྱང་ཆུབ་སེམས་ལས་གཞན་རྙེད་དཀའ།།

47. 能夠澄清渾濁水，澄水珠等雖眾多，

    但能澄清煩惱濁，除覺心外難獲得。

擁有能夠澄清混濁污水的功能者，雖然有「澄水珠」等許多種，但需要澄淨眾生內心煩惱垢染時，除了佛子的菩提心以外，再也找不到第二個了。《華嚴經》亦云：「菩提心者如水清珠，能清一切煩惱濁故。」你要洗滌東西有各式各樣的清潔劑可以選用，但是淨除眾生煩惱時，除了菩提心以外，沒有其他更好的選擇。

 ༤༨༽ མར་ཤེས་དྲིན་དྲན་དྲིན་གཟོ་བ།།   བྱམས་དང་སྙིང་རྗེ་ལྷག་པ་ཡི།།

    བསམ་པ་ལས་བྱུང་བྱང་ཆུབ་སེམས།།   རང་གཞན་ཕན་བདེ་འབྱུང་བའི་གནས།།

48. 知母念恩及報恩，慈悲增上之意樂，

    所生殊勝菩提心，自他利樂之源泉。

依照過去的祖師大德，菩提心以七重因果來體證，也就是1.知母：了知一切有情皆曾是我的母親；2.念恩：憶念其為母親時的恩德；3.報恩：恩重如山的母親不能置之不理，一定要報答恩德；4.慈心：修「願一切有情永具樂因及樂果」的大慈心；5.悲心：修「願一切有情永離苦因及苦果」的大悲心；6.增上意樂：自己擔起度化一切有情的重擔；7.菩提心：修願、行等菩提心。前前為因、後後為果，故稱七重因果。這七重因果的菩提心，是我等一切有情利樂的來源。

༤༩༽ མང་ཐོས་བཙུན་ལ་སྒྲུབ་ཚུགས་འཛིན།།   རྣམ་པར་དཔྱོད་པའི་བློ་ལྡན་ཡང༌།།

     བྱང་ཆུབ་སེམས་དང་མི་ལྡན་ན།།   དེ་ལ་སུ་ཞིག་སྨོན་པར་བྱེད།།

49.  多聞脫俗修持穩，及具觀察之智慧，

    然若不具菩提心，孰會於彼生仰慕。

假如今天有一個人不僅博學多聞、戒律清淨且行事穩重，並擁有觀察一切所知的智巧，但是他卻沒有菩提心這一殊勝的珍寶，對於這樣的人，只要是具有智慧的人，誰會對他生起仰慕之心呢？巴楚仁波切說過，佛陀講八萬四千法門，都是為了相續中能生起菩提心而宣說的。因此，對智者而言，具有菩提心的人，才是值得羨慕的對境。

༥༠༽ བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་རྣམ་འཚེ་སྤོང༌།།   བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་འདོན།།

     བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་འཇིགས་པ་འབྲལ།།   བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་ཉེས་སྤྱོད་འགོག།

50. 菩提心斷諸傷害，菩提心拔諸苦痛，

    菩提心離諸怖畏，菩提心止諸惡行。

菩提心能斷除對自他一切的傷害；菩提也能拔除自他一切有情的生老病死等苦痛；菩提心令自他一切有情遠離非人等怖畏；菩提心能禁止一切損傷自他的惡行。因此，菩提心是一切有情真正的救護者、所依處。如《華嚴經》云：「菩提心者則為所依，諸菩薩行所依處故。」