༥༡༽ བྱང་ཆུབ་སེམས་འདྲའི་བརྟན་པ་གང༌།། བྱང་ཆུབ་སེམས་འདྲའི་སྙིང་སྟོབས་གང༌།།
བྱང་ཆུབ་སེམས་འདྲའི་སྤོབས་པ་གང༌།། བྱང་ཆུབ་སེམས་འདྲའི་ཞི་བ་གང༌།།
51. 孰之堅穩如覺心，孰之心力如覺心，
孰之毅勇如覺心，孰之寂靜如覺心。
普天之下，沒有任何力量能像菩提心那樣，堅定不移、具有無比的心力、堅決的勇氣以及寂靜調柔。因此，凡是具有菩提心的菩薩，其承諾利益眾生的決心，比誰都還要堅定；因為具有強烈的心力，即使眾生數量無盡，也絲毫不會感到畏懼，長時在多劫中不斷地利益有情；對於承擔弘法利生的事業具有百倍的勇氣、非凡的氣魄；當利益眾生時，如同慈母一般，視眾生為自己的獨子，以寂靜柔和來調伏他們。
༥༢༽ ཀུན་སློང་བྱང་ཆུབ་སེམས་མཆིས་པ།། སྦྱོར་བའང་དགེ་བ་རྒྱ་ཆེན་འགྱུར།།
ནད་སེལ་སྨན་གྱི་རྩ་བ་ལས།། སྨན་གྱི་མྱུ་གུ་འབྱུང་བ་ཡིན།།
52. 動機若具菩提心，行為亦成廣大善，
猶如治病之藥根，產生藥苗芽一般。
如果心中具有菩提心，那麼所作所為皆能成為廣大的善業，即都成為解脫的無誤之因，如同能治病的藥之樹根，從中生出藥之苗芽一般。《功德藏》亦云：「若根是藥芽亦藥，若根毒芽不待言，善惡只隨意差別，不隨善惡相大小。」宗喀巴大師也說過︰「心善地道亦賢善，心惡地道亦惡劣，一切倚賴於自心，故應精勤修善心。」所以關鍵在於動機，因此，我們無論修什麼法做什麼事，具有菩提心是最重要的。
༥༣༽ བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་མངོན་མཐོ་འགྲུབ།། བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་ངེས་ལེགས་འགྲུབ།།
དེ་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་གཏམ།། དམ་པ་དག་གི་ཞལ་དུ་གནས།།
53. 菩提心得增上生，菩提心得決定勝，
是故菩提心言語，住於諸聖者口中。
很多經論中都有敘述菩提心的種種功德，但大致來說菩提的功德有三種：1、免墮三惡趣；2、令生增上生——三善道；3、獲證決定勝——究竟佛果位。因為菩提心是這麼重要，所以諸聖者口中的每一句話都離不開菩提心。此偈頌與《聖彌勒行願王》中的「令避三惡趣，示增上生道，引於無生死，頂禮菩提心。」意思完全相同。
༥༤༽ བྱང་སེམས་སྐྱེས་ན་ཕལ་པ་ཡང༌།། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་མིང་འཐོབ་ཅིང༌།།
ལྷ་དང་བཅས་པའི་འཇིག་རྟེན་གྱི།། ཕྱག་བྱ་བཀུར་བའི་གནས་སུ་འགྱུར།།
54. 倘若生起菩提心，凡夫亦得菩薩名，
並成天等諸世間，應禮敬侍之對象。
這偈頌是以名稱和意義的轉變兩方面來說明菩提心的功德利益。亦即倘若心中生起菩提心，雖然自己尚被諸多煩惱所繫縛，徘徊在生死輪迴中未獲解脫，但是因為心中生起菩提心的緣故，立即被稱為佛子——菩薩；所謂意義的轉變，是指當心中生起菩提心的那一剎那，從此變成世間的人、天等應禮敬的對境，如《入行論》云：「生死獄繫苦有情，若生剎那菩提心，即刻得名諸佛子，世間人天應禮敬。」
༥༥༽ གཞན་ཕན་ལས་སུ་སྦྱོར་བ་ན།། ཚ་གྲངས་བཀྲེས་སྐོམ་ངལ་སོགས་ཀྱིས།།
སྐྱོ་བ་མེད་པར་རབ་སྤྲོ་བ།། བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ཆ་ཤས་སྙམ།
55. 實踐利他之行時，不因寒熱飢渴乏，
生厭反而極歡喜，思忖覺心之支分。
當我們行利他的時候，不會因為天氣寒泠或炎熱、飢渴或疲憊而感到厭煩，相反的，由於利他行的緣故，心中充滿著歡喜，這是什麼原因呢？我認為這不是什麼特別的因素，就是從自己心中的菩提心引生出的些許力量。就像《寂天菩薩》所說：「漁夫與屠戶、農牧等凡俗，唯念己自身，求活維生計，猶忍寒與熱、疲困諸艱辛；我今為眾樂，云何不稍忍？」具菩提心者因為有這樣的精神，所以不會生起厭煩。
